Op weg naar het onbekende en nieuwe ik

Het etiket ‘kanker’ lijkt bij de verkeerde persoon terechtgekomen. Het voelt vreemd, alsof het niet bij mij past. Toch is dit nu mijn realiteit, een label dat ik ongewild met me meedraag. De ziekte voelt ongrijpbaar, ongenaakbaar en haast onwerkelijk.

De diagnose zet mijn wereld op zijn kop. In het slecht-nieuwsgesprek overspoelen talloze vragen mijn gedachten, meer dan mijn verstand kan bevatten. Naast de feiten zijn er emoties, gevoelens en een surrealistische rollercoaster waarin ik me bevind.

Toch biedt mijn behandelend arts perspectief. Er is een plan, een strategie om de strijd tegen deze chronische ziekte aan te gaan. Op 9 september 2024 begint de behandeling: een infuus met prednison en immunotherapie stroomt mijn aderen binnen, gevolgd door drie dagen lang een ‘ontbijtbord’ vol met chemopillen.

Elke behandelweek brengt spanning met zich mee: wat doet het met mijn lichaam, hoe zal ik me voelen? De eerste week ervaar ik als slopend, zowel fysiek als mentaal. Maar verrassend genoeg ervaar ik aan het einde van die week een heldere lucht, een brein dat overuren draait en creatieve plannen begint te smeden. Dit verhaal en de bijbehorende foto komen daaruit voort.

Na een behandelweek volgen drie weken van herstel, waarin mijn bloedwaardes weer op niveau moeten komen voor de volgende ronde. Soms verloopt dit niet zoals gehoopt. De tweede kuur moet worden uitgesteld omdat mijn bloedwaardes nog onvoldoende hersteld zijn – iets wat vaker voorkomt bij deze behandeling. Inmiddels wacht ik op de derde kuur. De totale behandeling zal, afhankelijk van de resultaten, uit ongeveer vier kuren bestaan, een traject van naar schatting zestien weken.

Mijn beleving? In spannende tijden heb ik het gevoel minder controle te hebben dan ik zou willen. De ongekende vermoeidheid, een fenomeen dat veel lotgenoten herkennen, slaat ook bij mij toe. Maar zoals alles in het leven zijn er, hoe gek het ook klinkt, ook positieve kanten aan het verhaal. Cliché maar waar: ik leer nog meer genieten van de kleine dingen die dagelijks op mijn pad komen. De steun van vrienden en kennissen is overweldigend. Op bijzondere manieren tonen ze hun medeleven, soms tranentrekkend, maar altijd met een energie die me kracht geeft.

Update januari 2025: mijn bloedwaardes zijn goed hersteld. De artsen besluiten daarom een vijfde kuur toe te voegen om de ziekte verder nog in te dammen. Ook de CT-scan laat een veel beter beeld zien dan bij de start. De kuren werpen hun vruchten af, en ik ben tevreden over de vooruitgang. Op 14 maart volgt een nieuwe scan om het uiteindelijke resultaat in kaart te brengen. Daarna kan ik beginnen met het opbouwen van mijn conditie en hopelijk ook mijn energie.

Het verhaal achter de foto

De Zeelandbrug, een iconisch bouwwerk in Zeeland, hebben wij vastgelegd op een moment waarop absolute rust in het beeld aanwezig was: geen wolken, het water gladgestreken door een lange sluitertijd. Voor deze nieuwe creatie is een fictief persoon toegevoegd, een figuur die voor iedereen een eigen betekenis mag hebben. De steiger, met een onderbreking die leidt naar een mysterieuze tunnel, staat symbool voor de uitdaging om de overkant te bereiken – op weg naar het onbekende en nieuwe ik.

Deze foto is verkrijgbaar in elk gewenst formaat en op diverse ondergronden, met of zonder QR-code. De opbrengst gaat volledig naar KWF Kankerbestrijding. Uiteraard is het ook mogelijk om zonder aankoop een donatie te doen aan KWF.

Dank voor het lezen, voor het meeleven en voor alle steun op deze reis naar het onbekende.